Ik heb tientallen stenen gefotografeerd op het strand van Zahora. Het is een prachtig stil strand. Er lopen niet veel mensen. Er schijnt wel eens een wrakkig bootje uit Afrika met wat vluchtelingen te landen.
Ook spoelt er wel eens een dode Afrikaanse vluchteling aan..... Je hoort van alles over mensen, die het in hun eigen land niet uithouden.
Maar dat zie je niet aan het strand. Je ziet de stenen en het water.
In de verte de kliffen van Conil en achter je de vuurtoren van Trafalgar. Verder alleen maar zand, stenen en water.
Je hoort niet de doodskreten van de aangespoelde vluchtelingen...
Alleen het water in een eindeloze kadans naar voren.. naar achteren.. naar voren.. naar achteren.
Wat meeuwen.
Een vissersbootje.
De wind.
Ook spoelt er wel eens een dode Afrikaanse vluchteling aan..... Je hoort van alles over mensen, die het in hun eigen land niet uithouden.
Maar dat zie je niet aan het strand. Je ziet de stenen en het water.
In de verte de kliffen van Conil en achter je de vuurtoren van Trafalgar. Verder alleen maar zand, stenen en water.
Je hoort niet de doodskreten van de aangespoelde vluchtelingen...
Alleen het water in een eindeloze kadans naar voren.. naar achteren.. naar voren.. naar achteren.
Wat meeuwen.
Een vissersbootje.
De wind.
No comments:
Post a Comment